Projekt naukowy "Trade Routes of the Near East"

Specjalista od ceramiki lewantyńskiej

Archeolog, niezależny badacz

W projekcie pełni rolę specjalisty od szczątków kostnych ptaków.

Studia ukończyła w UJ na kierunku biologia (1968), tam też otrzymała tytuł doktora nauk biologicznych (1976).

Od roku 1971 pracuje w Instytucie Systematyki i Ewolucji zwierząt PAN jako ornitolog. Swoje zainteresowania badawcze dzieliła na ptaki kopalne i współcześnie żyjące.

W latach 1978-91 badała faunę ptaków Korei Północnej biorąc udział w siedmiu wyprawach do tego zamkniętego z przyczyn politycznych kraju.

Jest współautorką opracowań dotyczących identyfikacji kości ptaków gatunków udomowionych oraz osteologii porównawczej współczesnych ptaków dziko żyjących.

Opracowała (sama lub we współautorstwie) materiały kopalne z wielu stanowisk paleontologicznych i archeologicznych w Polsce i poza nią (m.in. Austria, Czechy, Egipt, Estonia Grecja, Mołdawia, Ukraina, a także Iran, Syria, Turkmenistan). Uczestniczyła w opisaniu dwóch nowych dla wiedzy gatunków ptaków kopalnych z oligocenu Polski (Jamna szybiaki i Resoviaornis jamrozi.

W projekcie pełni rolę zooarcheologa.

Związany z Instytutem Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk  od roku 1991 kiedy rozpoczął w nim prace nad swoją rozprawą doktorską. Od początku kariery naukowej jego badania dotyczyły szczątków dużych ssaków ze stanowisk archeologicznych. Jego działalność naukowa skupiła się przede wszystkim na opracowaniach zooarchelogicznych i tafonomicznych. Początkowo zajmował się badaniami dużych ssaków ze stanowisk datowanych na epokę kamienia (paleolit), kontynuując je do dnia dzisiejszego. Wspólnie z Jarosławem Wilczyńskim opracowuje szczątki ssaków z najważniejszych stanowisk środkowoeuropejskich związanych z kulturą grawecką. Stanowiska polskie (Kraków Spadzista, Jaksice II) oraz południowomorawskie (Pavlov I, Dolní Věstonice I oraz Dolní Věstonice II) zasiedlane były przez łowców mamutów pomiędzy 30 a 20 tysiącami lat temu. Studia te pozwoliły zrekonstruować zachowania i preferencje łowieckie grup ludzkich. W okresie późniejszym (rok 2000 i lata kolejne) objął swoimi badaniami również materiały paleontologiczne ze stanowisk z młodszych okresów historycznych (średniowiecza), między innymi z krakowskiego Rynku Głównego. Były to pierwsze badania szczątków zwierzęcych ze średniowiecznego Krakowa. Opracowuje również szczątki zwierzęce z estońskiego stanowiska Asva, datowanego na epokę brązu. Również te studia dotyczyły zachowań człowieka. Jest autorem i współautorem ponad 60 oryginalnych opracowań naukowych – książek i rozdziałów w książkach oraz artykułów.

W projekcie pełni rolę geologa.

Geoarcheolog, adiunkt w Zakładzie Archeologii Nowego Świata.
Pierwszą pracę magisterską "Badania mineralogiczne oddziaływania wybranych minerałów ze związkami organicznymi" napisał na Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony środowiska AGH. Drugą pracę magisterską pod tytułem "Obsydiany w Dolinie Wulkanów (południowe Peru) - analiza geoarcheologiczna" złożył w Instytucie Archeologii UJ. Oba egzaminy magisterskie zdał z wynikiem bardzo dobrym.
W roku 2007 obronił pracę doktorską pod tytułem „Wykorzystanie minerałów w lecznictwie i kosmetyce w starożytności (do V w n.e.)", uzyskując tytuł doktora nauk o Ziemi. Pracę tę wydano drukiem w roku 2009.
Dzięki uzyskanemu wykształceniu specjalizuje się w nowej, w Polsce, dziedzinie geoarcheologii. Uczestniczył w stażach badawczych i szkoleniach w Gliwice Absolute Dating Methods Centre (GADAM), na Friedrich-Alexander-Universität, Erlangen-Nürnberg, na Universitatea Babeş-Bolyai, Cluj-Napoca, Instituto Colombiano de Antropologia e Historia, Bogota. Angażuje się również w działalność popularyzującą naukę (wykłady w szkołach, Akademiach otwartych, projektach NGO; audycje radiowe; konsultant naukowy wystawy "Kamieniem w chorobę - wystawa minerałów i opinie starożytnych autorów na temat ich właściwości leczniczych" w Muzeum Farmacji UJ w Krakowie 2007-2009).

W projekcie pełni rolę specjalisty w zakresie krzemieniarstwa.

Doktorant Zakładu Archeologii Epoki Kamienia  IA UJ od 2014 r. Udział w wykopaliskach w Polsce oraz zagranicą, np. Jaskinia Ciemna, Jaskinia Obłazowa oraz Tel el-Farkha. Zainteresowania oscylują wokół ogólnie pojętego krzemieniarstwa ze specjalnością krzemieniarstwa terenu Egiptu i Bliskiego Wschodu w okresie Wczesnej Epoki Brązu oraz analizy śladów zużycia na zabytkach krzemiennych (Traseologia).

Doktorant Instytutu Archeologii UJ w Zakładzie Archeologii Egiptu i Bliskiego Wschodu. Ukończył studia magisterskie w Instytucie Prahistorii UAM w Poznaniu. Od roku 2011 członek Polskiej Ekspedycji Archeologicznej do Wschodniej Delty Nilu. Zaangażowany m.in. w projekty archeologiczne prowadzone na terenie Jordanii i Egiptu. Członek międzynarodowej szkoły letniej dla studentów antropologii i archeologii Slavia Mortuary Archaeology Fieldschool odpowiedzialny za kształcenie w dziedzinie metodyki prac archeologicznych. Zainteresowania naukowe: Egipt w Okresie Predynastycznym, rekonstrukcje 3d w archeologii, wczesna architektura starożytnego Egiptu.